توجه به نقش صدا و بیان معلم به هنگام تدریس

بدیهی است صدای جالب و مناسب با موضوع درس، صدای صمیمی، دلچسب و دوستانه در مقایسه با صدای خشن، تند و گوشخراش، نامفهوم و غیره در امر یادگیری و جلب توجه دانش اموزان نتیجۀ یکسان نخواهد داشت. ممکن است دو نفر یک موضوع را با دو صدای مختلف ارائه کنند اما اثر آن ها در یادگیری متفاوت باشد.

بنابراین صدا نقش موثری در ایجاد ارتباط بین معلم و دانش آموز دارد که توجه به آن، میزان بهره گیری از فرایند آموزشی را افزایش می دهد. خصوصیات صدای خوب آن است که:

در خور فهم باشد. رسا و دلنشین باشد. آهنگ صدا متغیر بوده و یکنواخت و کسل کننده نباشد.

حالت های عاطفی صدا رعایت شود. هر جمله به اقتضای معنا و ساخت دستوری آن بیان شود. یعنی جمله های سوالی، خبری، منفی، تأکیدی و غیره هر کدام به صورت خاص خود بیان شود.

صدا با موقعیت مکانی شنوندگان مطابقت داشته باشد به طوری که همه  صدای معلم را بشنوند.