بدون تردید ویژگی های شخصیتی معلم در روابط او با دانش آموزان تأثیر بسزایی دارد.
شخصی که به طور طبیعی خوددار و جدی است، در مقایسه با فرد شوخ طبعی که رفتارش صمیمی و دوستانه است
با افراد کلاس رابطه ای متفاوت دارد. معلمی که در زندگی دچار ترس ها و هراس های متعدد بوده است
در قیاس با معلمی که اساساً احساس اطمینان و امنیت خاطر دارد با دانش آموزان به شیوه ای
متمایز از دیگری برخورد خواهد کرد. در نتیجه نمی توان از تمام معلمان انتظار داشت که در ادارۀ کلاس فنون
مشابه به کار برند.
هر معلمی باید از فنونی استفاده کند که با نوع کلاس و خوی و منش وی مطابقت داشته باشد