معلم آگاه و علاقه مند، با رفتاری مناسب دانش آموزان را به مدرسه و درس علاقمند می سازد. در مقابل معلم نا آگاه و بی علاقه به وقت گذرانی می پردازد و دانش آموزان را از مدرسه و درس گریزان می کند. نگرش معلم نسبت به رفتار دانش آموز و توانایی های او در عملکرد دانش آموزان و برخورد او با کارهای مدرسه نقش مهمی دارد.
معلمی که دانش آموز را تنبل، و بی عرضه و بیچاره می انگارد نباید از او توقع پیشرفت و علاقه به درس و رعایت انضباط در کارها را داشته باشد.
بنابراین وجود معلمانی متفکر و اندیشمند، آگاه به مسائل انسان ها و خلاق و مبتکر در افزایش یادگیری و اصلاح رفتار دانش آموزان به طور مستقیم دخالت دارد.