برای تدریس آمادگی کافی داشته باشید و بدون طرح درس وارد کلاس نشوید.
به هیچ عنوان بین شاگردان تبعیضی قایل نشوید و نشان دهید که همۀ آنان برای شما یکسان هستند و به سرنوشت آن ها علاقه دارید چنان چه در جریان تدریس دچار اشتباه شدید، از اعتراف به آن نهراسید. این عمل موجب می شود که اعتماد
دانش آموزان نسبت به شما افزایش یابد.
توانایی فردی هر دانش آموز را در نظر بگیرید و کارهایی را که انجام آن ها از عهدۀ فرد ساخته نیست به او محول نکنیداز جدی بودن بیش از حد و در عین حال از شوخی های بی مورد پرهیز کنید
اسامی شاگردان خود را به خاطر بسپارید و آنان را با اسم کوچک صدا کنید
همیشه و حتی الامکان به وعده های خود عمل کنید.
به وضع جسمی و روانی دانش آموزان توجه کنید و از میزان بینایی، شنوایی و سایر توانایی های آن ها آگاهی حاصل نمایید.
انتظاراتی که شاگردان از شما دارند در نظر بگیرید و به مشکلات آنان توجه کنید
به دانش آموزان احترام بگذارید و به عنوان تنبیه کسی را تحقیر و یا از کلاس بیرون نکنید با برخی از دانش آموزان به طور خصوصی صحبت نکنید، زیرا این عمل موجب می شود که سایرین احساس کنند معلم نسبت به بقیه بی مهر و علاقه است.
دانش آموزان را به کم نمره دادن و مردود کردن تهدید نکنید.
بدون تردید ویژگی های شخصیتی معلم در روابط او با دانش آموزان تأثیر بسزایی دارد.
شخصی که به طور طبیعی خوددار و جدی است، در مقایسه با فرد شوخ طبعی که رفتارش صمیمی و دوستانه است
با افراد کلاس رابطه ای متفاوت دارد. معلمی که در زندگی دچار ترس ها و هراس های متعدد بوده است
در قیاس با معلمی که اساساً احساس اطمینان و امنیت خاطر دارد با دانش آموزان به شیوه ای
متمایز از دیگری برخورد خواهد کرد. در نتیجه نمی توان از تمام معلمان انتظار داشت که در ادارۀ کلاس فنون
مشابه به کار برند.
هر معلمی باید از فنونی استفاده کند که با نوع کلاس و خوی و منش وی مطابقت داشته باشد
آماده سازی فعالیتی است که معلم از طریق آن سعی می کند ارتباطی معنی دار بین تجربیات قبلی و انتظارات و نیازهای شاگردان با هدف های آموزشی کلاس برقرار کند. معلم باید پیش از آنکه مطلب اصلی را به دانش آموزان ارائه کند، ذهن و حواس آن ها را برای آموختن درس جدید آماده سازد. به طورکلی هدف از آماده سازی عبارت است از:
تمرکز حواس دانش آموزان، معرفی ضمنی و غیر مستقیم موضوع درس، ایجاد علاقه، انگیزه و کنجکاوی در دانش آموزان برای یادگیری مطلب جدید.
بدیهی است صدای جالب و مناسب با موضوع درس، صدای صمیمی، دلچسب و دوستانه در مقایسه با صدای خشن، تند و گوشخراش، نامفهوم و غیره در امر یادگیری و جلب توجه دانش اموزان نتیجۀ یکسان نخواهد داشت. ممکن است دو نفر یک موضوع را با دو صدای مختلف ارائه کنند اما اثر آن ها در یادگیری متفاوت باشد.
بنابراین صدا نقش موثری در ایجاد ارتباط بین معلم و دانش آموز دارد که توجه به آن، میزان بهره گیری از فرایند آموزشی را افزایش می دهد. خصوصیات صدای خوب آن است که:
در خور فهم باشد. رسا و دلنشین باشد. آهنگ صدا متغیر بوده و یکنواخت و کسل کننده نباشد.
حالت های عاطفی صدا رعایت شود. هر جمله به اقتضای معنا و ساخت دستوری آن بیان شود. یعنی جمله های سوالی، خبری، منفی، تأکیدی و غیره هر کدام به صورت خاص خود بیان شود.
صدا با موقعیت مکانی شنوندگان مطابقت داشته باشد به طوری که همه صدای معلم را بشنوند.
طرح درس روزانه برنامه ای است مدون و سنجیده که معلم قبل از تدریس برای یک جلسه درس تهیه می کند. دلایل زیر داشتن طرح درس روزانه برای معلم ر ا مسلم می دارد.
1. طرح درس روزانه موجب می شود که معلم فعالیت های ضروری آموزش را به ترتیب و یکی پس از دیگری در مراحل و زمان های مشخص و به شیوه ای منطقی پیش ببرد و نتایج حاصل از آن را برای تدریس در مراحل بعدی اموزش مورد استفاده قرار دهد. احتمالاً در مراحل اولیۀ تدریس دانشجویان و معلمان تازه کار نمی توانند تمام مراحل تدریس و جزئیات آن را به خاطر بسپارند. داشتن طرح درس، این مشکل را بر طرف می سازد. دانشجو و یا معلمی که بدون برنامه و آمادگی قبلی به کلاس می رود، ممکن است با ناکامی روبرو شود.
چون طرح درس طبق اصول معین تهیه می شود موجب می گردد که عوامل اصلی جریان تدریس در نظر گرفته شوند و فراموش نگردند.
طرح درس موجب می شود که دانشجو و یا معلم با اعتماد بیشتری در کلاس حاضر شود
توجه معلم را به نتخاب روش ها و فنون مناسب تدریس برای درس های مختلف جلب می کند.
در جریان تهیۀ طرح درس معلم فرصت خواهد داشت تا مشکلات احتمالی تدریس را پیش بینی کند.
وجود طرح درس، ارزشیابی تدریس معلم را توسط راهنمایان تعلیماتی، بازرسان و غیره اسان می کند.